சென்னை பம்மலை தான்டி அனகாபுத்தூர் ரோடில் ஒரு ப்ளாட் கட்டிக்கொண்டு இருக்கிறார்கள். அங்கு மேஸ்திரியாக வேலை பார்ப்பவன் முனுசாமி. நல்ல கருப்பு உடம்பு. திண்டிவனத்தில் அவன் குடும்பம் இருக்கு. வாரம் ஒரு

நான் செந்தில் குமார். வயது முப்பது. கல்யாணம் ஆகி சுமார் நன்கு வருடங்கள் ஆச்சு. ஒரு குழந்தை உண்டு. சென்னை மந்தவெளியில் என் சொந்த வீட்டில் இருக்கிறேன். மாடியில் வாடகைக்கு ஒரு

சென்னைலே இருக்கும் ஒரு பணக்காரங்க இருக்கிற இடத்துலே நான் இருக்கேன். நல்ல வசதி உண்டு எனக்கு. எங்களுக்கு சொந்த வீடு உண்டு. வேலைக்கு ஆள் உண்டு. தோட்டம் கவனிக்க வேலைக்காரன் உண்டு.

போன வருஷம் பனியன் ஜட்டி விளம்பரத்துல போஸ் குடுத்து அது ரொம்ப ·பேமஸ் ஆச்சு. பனியனுக்குள் அடங்காத புஜங்கள், ஜட்டிக்குள் அடங்காத பெரிய நேந்திரம் இரண்டும் என்னோட ப்ளஸ் பாயிண்ட். இத்தனைக்கும்

ரபரவென்று ஜாக்கெட்டை கழட்டினான். கண்கள் விரிய பெருத்த முலைகளை பார்த்தவன், பிடித்து பிசைந்தான். ஒரு முலையில் வாய் வைத்து சப்பினான். புது அனுபவம் அவனுக்கு. அதனால் பிசைவதும், சப்புவதுமாக இருந்தவன், உதட்டில்

சாட்சிக்காரன் காலில்விழுவதை விட சண்டைக்காரன் காலில் விழுவது மேல் என கூறி, என் உயிர் நண்பனிடமே நேரடியாக பேச கூறினாள். ஆனால் அவன் என் குரல் கேட்டதுமே போனை கட் செய்து

எல்லா வகையிலும் பொருந்தும் ஒரு நடுதரபட்ட குடும்பத்தில் மூனவதாக பிரிந்தவள்தான் இந்த வனிதா. வயதான அப்பா, அம்மா, சாதாரண வேலையில் இருக்கும் கல்யாணம் ஆகாத ஒரு அண்ணன், கல்யாணம் ஆகி வீட்டுடன்