எல்லோருக்கும் வணக்கம். இது எனது முதல் கதை மற்றும் உண்மை கதை. ஆதலால் நீங்கள் தரும் ஆதரவை வைத்தே இந்த கதையை தொடரலாமா வேணாமா என்று முடிவு செய்ய முடியும். என்

வழக்கம் போல வேலையை முடித்து விட்டு வெறுப்பாக எனது பைக்கில் வீட்டிற்கு திரும்பிக்கொண்டிருந்தேன். இரவு மணி 9:32. தனிமையான சாலை ஆள் நடமாட்டம் அவ்வளவாக இல்லை. வாழ்க்கையை பற்றிய யோசனை அதிகமாக

வணக்கம் நண்பர்களே இது என்னுடைய முதல் கதை. அதனால் என்னால் கற்பனை செய்து எழுத முடிய வில்லை. அதனால் நடந்த நிஜ சம்பவத்தை மிகைபடுத்தாமல்‌ வர்ணிக்கிறேன். நான் அமல்ராஜ். வயது 32,

இந்த கதையின் நாயகி பெயர் நிவேதா ஏன் தங்கைபார்பதற்கு நடிகை அனிதா போல் இருப்பால் வயது 22 இறுதி ஆண்டு இளங்கலை பட்டம் படிக்கிறாள்.அவளுடன் அளவு 32 30 32. அவளைப்

வணக்கம் நண்பர்களே. [இந்த கொரோனா வரும் காலத்திற்கு முன் ஒரு நாளில்] “டேய் கிருக்குபுண்ட மெதுவா பேசு டா. அவளுக்கு கேட்ற போகுது”. “மூட்றா மயிறு கேட்டா கேக்கட்டும் பாத்துக்கலாம்”. “அவ

வணக்கம் அனைவருக்கும்! மொதல்ல உங்க எல்லார் கிட்டயும் நா மன்னிப்பு கேட்டுக்குறேன். பொதுவா என்னோட கதைகளுக்கு வர மைனஸ், நா ரொம்ப கேப் விட்டு அடுத்த பார்ட்ட போஸ்ட் பண்றேன்குறது தான்!

இது சென்ற கதையின் தொடர்ச்சி முதல் பாகம் பிடித்து விட்டு இதை படியுங்கள். நான் அவளை அருகில் அழைத்து அவள் இரு கன்னத்திலும் கை வைத்து அவள் கண்ணீரை துடைத்து விட்டு